Na mijn oproep in het laatste Buurtkrantje : Wie wil zijn levensverhaal vertellen aan de buurt?, zijn er gelukkig reacties binnen gekomen en kan ik dus weer even verder.
De eerste die reageerde was August Bootsma. Hij vond dat Anke zijn vrouw genoeg te vertellen had. Anke stelde voor om het samen te doen.
Dus op donderdagmiddag 26 februari arriveer ik , druipend van de regen, om 15.00 uur in de van Ghemmenichstraat 4.
Anke en August heb ik zelf het laatste jaar leren kennen omdat Anke het Buurtboekje maakt en August de Website van de buurtvereniging verzorgt.
Eerst gezellig even aan de koffie en bijkletsen over de jaarvergadering en dan aan de slag.
Maar wie vertrekt ? August met de mededeling dat, Anke het alleen wel afkan.
Jammer, maar dan maar zonder August.
Anke is in 1945 geboren in Roodhuis op de boerderij. Zij zal in de loop ter tijd de oudste van 10 kinderen worden.
Haar ouders leven inmiddels niet meer.
De lagere school heeft zij gevolgd in Roodhuis, een klein dorp. De bewoners van dit dorp waren voor de meeste boodschappen aangewezen op Oosterend en Sneek.
De Mulo heeft Anke in Sneek gedaan. Daarna heeft zij intern, dus op kostschool, in Harlingen de Vormingsklas gevolgd.
Waarom kostschool? De afstand tussen Roodhuis en Harlingen was te ver omdat iedere dag op de fiets te doen. De weekenden ging zij wel naar huis.
Ook al was het intern, het is toch een gezellige jaar geweest.
Daarna is Anke een jaar thuis gaan helpen in de huishouding waar inmiddels haar jongste zusje was geboren.
Vervolgens weer op kostschool maar nu in Steenwijkerwold voor de leraressenopleiding N 20.
N 20 houdt in; handvaardigheid, kinderverzorging en opvoedkunde.
Hier is zij 4 jaar geweest, waaronder een jaar stage in verschillende plaatsen van Nederland zoals Leiden, Arnhem enz.
De groep waarmee Anke de leraressenopleiding heeft gedaan , heeft nog steeds contact met elkaar. Men probeert sowieso ieder jaar wat met elkaar te organiseren. Met de groep van Harlingen heeft Anke helemaal geen contact meer. Dat zegt dus wel wat.
Na haar opleiding nam Anke een baan aan op een huishoudschool in Raalte. Dit viel niet mee want zij moest alle drie de vakken geven. Zo,n 300 leerlingen per week, onthoud de namen dan maar.[ Zelf weet ik wat dat is omdat ik hetzelfde werk heb gedaan].
Naast haar gewone leerlingen gaf Anke ook nog les aan fabrieksmeisjes. Voor deze leerlingen was helemaal geen lesmateriaal aanwezig dus moest Anke dit zelf maken.
Inmiddels heeft Anke August leren kennen op een dansavond in Roodhuis.
August is een geboren (op Vijfhuizen) en getogen Franeker en werkte eerst tien jaar bij smederij Fortuin in Tzum. In 1972 is hij gaan werken bij PEB, het latere NUON.
In 1969 besloten zij te trouwen wat voor Anke wel gevolgen had. Je kunt je het niet meer voorstellen maar in die tijd kreeg je ontslag als je ging trouwen. Na 3 jaar werken was het voor Anke dus gedaan.
In 1969 hebben zij het huis in de van Ghemmenichstraat gekocht. Er moest veel aan worden verbouwd en gerenoveerd. Ze wonen er ,na 45 jaar huwelijk ,nog steeds met veel plezier. Rustig, een lekkere tuin enz. Ze hopen hier tot het eind toe te kunnen blijven wonen.
Eenmaal getrouwd is Anke wel weer gaan lesgeven o.a. op de Albronda Mavo voor 2 dagdelen.
Anke en August zijn de trotse ouders van 3 kinderen. Twee dochters[1970 en 1979] en een zoon geboren in 1972. Eén dochter woont in Franeker, de ander in Drachten en zoonlief in Heerde.
Toen de kinderen kwamen is Anke gestopt met werken maar bleef veel vrijwilligers werk doen op de Basisschool . Hier werd ze ook regelmatig gevraagd als invalster[dan werd het wel betaald].
6 jaar heeft zij in het bestuur van de kaatsvereniging “Jan Bogtstra”gezeten en 13 jaar in de Jeugdcommissie.
Nu helpt zij alleen nog bij de “ Speeldag voor de Jeugd ”en de catering bij de wedstrijden.
In die tussentijd was ze gaan oppassen bij twee gezinnen en kwam tenslotte als vaste oppas terecht bij Marcus en Sonja van der Woude toen Wilco nog in de box zat. Dit heeft ze gedaan tot Wilco naar de basisschool ging. Anke heeft hier een hele goede en gezellige tijd gehad.
Aangezien Anke toch niet stil kan zitten zocht ze weer werk en kwam bij Poiesz terecht.
Dit heeft ze gedaan tot dat ze 65 jaar werd. Op 3 maanden na was dit 12 ½ jaar. Jammer dat zij de 12 ½ jaar net niet gehaald heeft maar met een 0-urencontract moest je er met 65 jaar uit.
Inmiddels waren er ook kleinkinderen geboren. In totaal hebben Anke en August 7 kleinkinderen variërend in de leeftijd van 3 tot 16 jaar.
Twee kleinkinderen wonen in Franeker en daar passen zowel Anke als August nu 3 dagen in de week op. Dit deden ze al toen Anke nog bij Poiesz werkte.
De kleinkinderen komen wel naar hen toe zodat ze zelf in die tussentijd hun eigen dingen kunnen doen. Het gaat prima zo. Iedereen is tevreden en heeft het naar zijn zin.
August kon door een reorganisatie al met 55 jarige leeftijd met pensioen. De jaren daarna heeft hij heel veel verbouwd en geklust bij zijn kinderen.
De deur gaat open en August komt even kijken of alles goed gaat en probeert even te controleren of alles wel verteld is. In eerste instantie vonden wij dat hij zich er niet meer mocht bemoeien maar August geeft toch nog wel goede aanvullingen.
Anke is veel te bescheiden want zij heeft ook nog 40 jaar als vrijwilligster bij de Kerk gewerkt. Hiervoor heeft zij als dank de Bonifatius penning gekregen.
Heeft ook nog jaren het krantje voor de Kaatsvereniging verzorgd wat zij nu weer doet voor de Buurtvereniging.
Af en toe rijdt zij in de koets mee bij het ringsteken.
Naast dit alles heeft ze nog tijd voor hobby`s zoals volleyballen[ al 40 jaar?], lezen, handwerken, knutselen. Waar haalt een mens de tijd vandaan.
Als ik het zo teruglees moeten veel mensen deze buurtbewoonster toch kennen maar ik denk dat men niet wist hoeveel Anke voor haar omgeving doet of heeft gedaan.
Anke bedankt .
Tineke Verstraaten