Woensdagmiddag 2 oktober ben ik te gast bij Coby de Boer.
Vele generaties in Franeker kennen haar als “Oppasmoeder “ . De buurtvereniging kent haar vooral als contactpersoon . Inmiddels is zij zelfs “opperhoofd “ van de contactpersonen geworden. Bij haar kan men ook de kaartjes voor het zwembad en Aqua Zoo halen.
Het grappige is dat het Coby’s levensverhaal wordt. Echtgenoot Age wordt alleen vermeld als het voor het verhaal belangrijk is. Dit gebeurde ook bij Wiebe Tolsma.
Zij had het interview met Wiebe gelezen en dacht , ik moet mijn verhaal goed voorbereiden .
Dit had Coby inderdaad gedaan en had haar hele levensverhaal alvast voor zich zelf op papier gezet zodat er niets vergeten zou worden.
Coby is in 1941 geboren onder Boazum en opgegroeid in Easterwierrum
Zij komt uit een gezin met 7 kinderen, 5 broers en 1 zus, haar broertje Jappie is heelaas toen hij 4 maanden was overleden Coby is het tweede kind en de oudste dochter.
Het was een liefdevolle maar ook een bezorgde jeugd. Haar mem kreeg op 27 jarige leeftijd al reuma. Zij is toch nog 75 jaar oud geworden.[Haar heit is maar 54 jaar oud geworden].
Als jong meisje heeft Coby geleerd om de handen uit de mouwen te steken ,tot aan de dag van vandaag heeft ze daar geen moment spijt van
Het gezin woonde buiten het dorp Easterwierrum en daar werd ook de lagere bezocht Zodra de school uit ging wou ze wel graag even met haar vriendinnetjes uit het dorp blijven spelen ,maar ze had altijd het gevoel van ,mem heeft me nodig . Bovendien had ze de pech dat Beppe vlak bij school woonde en haar wel naar huis stuurde.
Deze beppe heeft haar toen ze 4 jaar was al het breien geleerd .Ook haar mem heeft ondanks haar reuma heel wat sokken gebreid Nu hebben de kleinkinderen het weer van beppe Coby geleerd voorbeeld doet volgen .De heit van Coby werkte bij de boer van s. morgens vroeg tot `s.avonds laat .Omdat mem toch wel vaak pijn had hielp Coby haar als lagere schoolmeisje zo veel mogelijk als ze kon.
Na de lagere school is ze naar de Mode Vakschool [Lager Voortgezet Onderwijs]in Sneek gegaan om haar coupeusediploma te halen[ van 12 tot 17 jaar].
Het onderwijs werd gegeven door nonnen waar ze erg aan moest wennen. Zij was altijd gek van sporten maar dat was bij de nonnen niet het geval
Ze heeft dan in het begin ook erg veel heimwee gehad en wou heel graag weer terug naar de lagere school.
Heimwee zal als een rode draad door haar hele leven blijven lopen. Ze kon ook moeilijk van huis af en dat heeft ze nu nog. Dit is ook een van de reden dat ze niet zo vaak op vakantie gaat. Thuis is haar alles met alles erop en eraan. Kinderen, kleinkinderen, oppaskinderen enz.
Toen zij 19 jaar oud was, is zij voor dag en nacht gaan werken bij bakkerij Kuipers in Franeker. Zij moest niet alleen het huishouden doen maar had ook de zorg voor de vier kinderen en daarnaast moest ze ook nog in de winkel helpen.
Ook hier had zij eerst heimwee , ook omdat ze bezorgd was over hoe het thuis ging. Zaterdagsavonds mocht zij naar huis waar ook weer het nodige werk stond te wachten. Haar heit vond het niet leuk als zij gelijk weer aan de slag ging .Hij verlangde er erg naar dat Coby weer gezellig bij hun aan tafel kwam te zitten .
Bij bakkerij Kuipers heeft Coby, Age leren kennen die in de bakkerij werkte. Hij werd haar steun en toeverlaat. Toen Age daar weg ging is Coby ook gelijk vertrokken. Het grappige is , ze hadden toen nog geen verkering.
Even een bijkomstigheid Willem Miedema hielp haar vaak zaterdags de bakkerij schoon te maken.
De vader van Age wilde dat Coby bij hen in de kost kwam en vandaar uit een baan ging zoeken. Zo gezegd zo gedaan want ze had in die tussentijd al aardig wat vriendinnen in Franeker.
Coby is gaan werken bij Lodewijks op het atelier en heeft daar heelveel geleerd ook al was het hoofdzakelijk het korter maken van kleding. Ze had een hele mooie werkplek voor het raam en het prima naar haar zin.
Maar ja toen kregen Age en Coby verkering en in die tijd mocht je nog niet onder één dak wonen. Ėen van de twee moest dus het huis uit. Age en Coby besloten toen om er dan maar samen uit te gaan.
Ze ging weer terug naar haar eigen huis maar dat had wel tot gevolg dat zij haar baan kwijt was.
Ze is daarna in de gezinsverzorging in Leeuwarden gaan werken.
In 1967 zijn Age en Coby getrouwd en gaan wonen op De Groen van Prinstererlaan nr. 18 waar zij nu nog wonen.
Age had dit huis zonder mede weten van Coby al gekocht en is zich toen pas gaan afvragen zou ze wel in Franeker willen wonen. Hij had geluk, ze vond het best.
Dit huis is in 1909 gebouwd door de opa van Age , Petrus de Boer.
Coby en Age hebben 3 kinderen, Baudina, Johan en Gerwin. Binnenkort worden zij Pake en Beppe van het elfde kleinkind.
Het was en is nog steeds een ideale plek om te wonen. De kinderen hebben er een prachtige jeugd gehad. Zij waren altijd buiten en waren veel aan het sporten op het speelveld vlak voor de deur aan de overkant van de weg.
Hier spelen nu nog veel kinderen maar met al die auto`s is het wel gevaarlijk geworden met oversteken . Coby heeft twee gele mannetjes neer gezet om de automobilisten te waarschuwen voor de kinderen. Zij blijven echter hard rijden dus wat nu dacht Coby. U zult nu een kinderwagen aan de weg zien staan en de automobilisten schrikken en remmen nu af. Hoe kom je op het idee!!!!
Kinderen spelen een grote rol in het leven van Coby. Bijna haar hele leven heeft zij op kinderen gepast. Dit is al op de Lagere School begonnen.
Age heeft gelukkig ook wat met kinderen. Volgens Coby is het een van de redenen waarom zij op Age viel. De leuke manier waarop hij met de kinderen van Kuipers omging.
In 1986 is Coby begonnen met het eerste officiële oppaskindje de kleine Wilfryd . Een zwaar gehandicapt jongetje wat veel zorg en liefde nodig had .Helaas moest ze meemaken dat Wilfryd kwam te overlijden.
Daarna kwam de een na de ander en in 1995 kwamen er ook de kleinkinderen bij. De kinderen kwamen overal vandaan, vooral uit onze eigen buurt
Naast oppas oma is Coby ook nog vrijwilligster bij de Zonnebloem, zit in het bestuur van de Katholieke Vrouwen Vereniging[KVG], brengt bezoekjes aan cliënten van de PZ en sinds kort schenkt zij iedere donderdag koffie in het parochiecentrum van de Katholieke kerk.
Waar ze de tijd vandaan haalt maar Coby naait en breit ook nog volop, alleen niet meer voor anderen.
Coby en Age willen hier nooit meer weg en ze hopen dat ze tot het einde hier kunnen blijven wonen.
Dochter Baudina woont een paar huizen verder en het leuke hiervan is dat haar kinderen sporten en spelen op dezelfde plek als hun moeder vroeger.
Coby ik wens je nog vele gezellige jaren toe met Age en alle kinderen.
De buurt en de kinderen kunnen je echt niet missen.