Maaike de Boer

!cid_ii_i13bi5m80_148f95656afb8c3fHet is mij  weer gelukt om iemand te strikken voor een interview en wel mevrouw Maaike de Boer sinds 1996 woonachtig in de Feikemastraat nr.41. Daarvoor woonde zij in Wommels. Toen haar moeder ,haar vader was inmiddels overleden, naar het verzorgingshuis Klaarkamp ging ,heeft zij het huis aan de Feikemastraat van haar moeder gekocht om zo dichter bij haar in de buurt te kunnen zijn.
Maandagmiddag 11 augustus, gelukkig is het niet meer zo warm, op naar de Feikemastraat. Het huis ligt verscholen achter een prachtige wilde tuin, welke natuurlijk wel enig onderhoud vergt. Maaike staat mij al min of meer op te wachten en na een korte rondleiding kunnen wij aan de slag.
Maaike is geboren in 1936 op een boerderij net buiten Tzum. Haar Lagere School heeft zij gedaan in Hitzum. Daarna volgde zij twee jaar de Huishoudschool in Franeker en moest door ziekte hiermee stoppen.
P
as na 10 jaar ziek te zijn geweest, kon zij op 25 jarige leeftijd weer een studie op pakken. Maaike  koos voor de verpleging
Het werd de B-opleiding psychiatrisch verpleegkundige welke zij volgde in Rotterdam in het Delta ziekenhuis. Dit was een 3 jarige opleiding.
Na haar opleiding heeft zij hier nog 2 jaar met plezier gewerkt . Het leven van de chronische patiënten was echter niet bepaald aangenaam. Zij moesten allemaal dezelfde jurken en kapsels dragen en zij sliepen op hele grote zalen. We hebben het nu over de jaren zestig. De toenmalige directrice heeft daar met heel veel pijn en moeite verandering in aan kunnen brengen. Je zag de bewoners veranderen.
Maaike is hierna de A -opleiding verpleging gaan volgen in Breda en is daarna in de wijken van Breda gaan werken.
Na Breda is zij vertrokken naar Groningen en heeft zij, omdat zij geen rijbewijs had,  2 jaar als wijkzuster in de binnenstad van Groningen gewerkt . In die tijd was het normaal dat je geen rijbewijs had.
Maaike hield van reizen dus toen zij uitgezonden kon worden naar Bangladesh door de Stichting Nederlandse Vrijwilligers, greep zij deze kans met beide handen aan.
Bangladesh is een mooi , groen , vruchtbaar vochtig, warm land . Wel een Moslim land en overbevolkt. Bovendien is Bangladesh een fantastisch fietsland en het eten is verrukkelijk.
Maaike werkte in het Medical Hospital in de hoofdstad Dacca. Haar collega`s waren Christen, Hindoe of Moslim meisjes.
De artsen die daar werkten hadden allemaal een hele goede opleiding in het buitenland gehad.
Haar taak was op de hygiëne te letten. Dit was moeilijk omdat de elektriciteit het niet altijd deed. Toch heeft zij  met plezier in dit ziekenhuis gewerkt ook omdat er een vrij liberale sfeer heerste.
We hebben het nu over de zeventiger jaren. De moslim en hindoe meisjes mochten zonder chaperonne nergens naar toe. Hun broer moest mee of een oudere vrouw. Maaike greep deze kans aan om de meisjes te begeleiden  en kwam daardoor overal en nergens.
Voor Maaike was het reizen in dit land vrij eenvoudig. Dit ging per trein of boot en in de stad met de fietstaxi. Men had respect voor blanke vrouwen.
Haar ouders zijn ook een paar weken in Bangladesh geweest. Haar vader had alle lof voor de boeren daar. Hij zag gelijk de goed onderhouden rijstvelden.
Maaike heeft toen ook met haar ouders een reis naar India gemaakt en  hebben in Delhi het graf van Mahatman Ghandi  en de Tash Mahal bezocht.
Op een gegeven moment kwam de minister van Gezondheid van Irak of Iran langs. Deze had heel dringend verpleegkundigen nodig. Vele van de collega`s van Maaike vertrokken met hem uit armoede en zodoende konden zij geld naar huis sturen.
Bangladesh is voor Maaike  een mooie levenservaring geweest ook al was het zwaar.
Terug in Nederland heeft Maaike op diverse plekken en in diverse plaatsen gewerkt totdat zij weer ziek werd en door heup problemen moeilijk kon lopen.
Na haar herstel[op 50 jarige leeftijd nieuwe heup], kon zij na vele sollicitaties niet aan een baan komen.
Maaike heeft toen via een particulier bureau werk gevonden voor `s nachts bij mensen thuis. Ook heeft zij voor de Terminale Thuiszorg gewerkt en waakte dan bij mensen thuis.
In die tijd woonde zij in Wommels. Op 60 jarige leeftijd is zij gestopt met werken.
Maaike heeft haar hele leven veel gereisd vooral naar Amerika waar zij veel familie en vrienden heeft wonen. Een broer van haar grootvader is al in 1880 naar Amerika verhuisd als avonturier.
Zij reist altijd met trein of bus.
Heeft vele jaren de winter door gebracht net buiten New York .De rest van  het jaar woonde zij in Wommels en sinds 1996 in de Feikemastraat.
Zij heeft veel gereisd door Moslim landen en altijd met het openbare vervoer. Dit is altijd prima gegaan. Van iedere reis neemt zij één of meerdere stenen mee.
Maaike is dit voorjaar nog in Amerika geweest om afscheid te nemen. De meeste van haar familieleden zijn inmiddels negentig jaar oud. Het zal dus waarschijnlijk de laatste keer zijn geweest. Heeft nog een vriendin in Pensylvania wonen en dat is dus even een ander verhaal.
Ze trekt hier in Nederland veel op met haar zus of vriendin. Waar mogelijk is, gaan zij op de E-bike.
Aangezien Maaike een groot kunstliefhebster is , bezoekt zij veel Musea zowel in Groningen als in Zwolle als in de Randstad. Het zijn  dus veel bussen en treinen.
Het creatieve zit wel in de familie. 2 schilders en een pottenbakker. Zelf is zij  goed in broodjes bakken, koken en jam en chutneys maken en leest graag.
Maaike zit ook nog regelmatig achter de naaimachine en is gek op mooie stoffen. Daarnaast  vergt het onderhoud van de wilde tuin voor en achter veel tijd. Ook zij merkt dat zij ouder wordt en alles niet meer zo makkelijk gaat.
Maaike is lid van Vrienden op de Fiets. Maximaal kan zij twee personen herbergen. De mensen  die hier gebruik van maken, zijn vaak oudere mensen die vroeger vaak met de kinderen gekampeerd hebben en later veel zijn gaan reizen.  Het zijn mensen met vele mooie en boeiende verhalen. Maaike doet dit met veel plezier.
Je zou het bijna vergeten maar Maaike is ook nog lid van het Humanistisch Verbond en is hier aangesteld als “bezoek vrouw”.
Inmiddels zijn we alweer twee uur verder en wordt het tijd om op te stappen. 

Maaike bedankt  dat je hier aan mee hebt willen werken en voor de gezellige middag.

Tineke Verstraaten