Roel Roosma

DSCN2116 (2)Mijn oproep in het vorige buurtkrantje heeft resultaat opgeleverd. De dochter van de heer Roosma belde mij dat haar vader genoeg te vertellen had en zij heeft hem overgehaald voor dit interview.
Maandagmiddag 14 april  met storm en regen ga ik op weg naar Roordastate 28. Gelukkig bij mij om de hoek. In de veronderstelling dat er maar één hoofdingang was, kon ik het dus weer niet vinden. De heer Roosma had mij , zonder dat hij mij kende, al voorbij zien schuifelen en stond mij  in de deur opening op te wachten voor het geval ik weer zijn deur voorbij zou lopen .
Wat een mooi groot appartement en wat een voorrecht om hier op de leeftijd van 90 jaar nog zelfstandig te kunnen wonen en alles nog zelf te kunnen doen .
En wat een vriendelijke, gastvrije man. Je voelt je er gelijk thuis .
Hij had zelfs al een heleboel oude foto`s van Franeker voor mij opgezocht om het beeld duidelijker te maken.
Aan mij als  niet Franeker en aan iemand met een zeer slecht oriëntatie vermogen was het helaas niet besteed. Voor oud Franekers zijn het schitterende foto`s.
De heer Roel Roosma is geboren in Franeker op het Vliet en wel op 25 april 1924. Hij is dit jaar dus 90 jaar oud geworden. Het Rietdekken en Riethandel bedrijf Roosma bestaat 1 mei eveneens 90 jaar. Dit dubbele feest zal dan ook  gevierd worden.
Roel Roosma komt uit een gezin met 3 jongens.
Roel was de oudste, daarna kwamen Joannes en Jochem. Alle drie waren zij werkzaam in het rietdekkers bedrijf.
Joannes is in 1971 gestorven. Samen met Jochem zette Roel het bedrijf verder voort. Beiden besloten om elk op 63 jarige leeftijd te stoppen en zodoende kon Jochem tot aan zijn overlijden op 70 jarige leeftijd , nog van zijn pensioen genieten.
Het bedrijf wordt nu alweer geruime tijd voortgezet door de zoon van Roel en de twee zonen van Jochem.
Toen hij 1 jaar oud was, verhuisde het gezin naar Vijfhuizen naar het pand waar mevrouw Tichelaar nog steeds haar hobbywinkeltje heeft.
Na de lagere school had hij naar de ULO gekund maar zijn vader wilde hulp op het bedrijf en zodoende ging hij op 14 jarige leeftijd al aan het werk. Overdag werken en `s avonds naar de Handelsavondschool.
Zijn vader had inmiddels een stuk grond aan de Tzummerweg gekocht. Hier mocht echter vόόr de oorlog niet opgebouwd worden dus er dan maar een tuin van maken.
Wanneer de broers op zaterdagmiddag vrij waren van hun andere werk , moesten zij op de tuin werken.
Zijn jongste broer ,die elf jaar jonger is, heeft het wat dat betreft veel makkelijker gehad.
In 1948 mocht er wel gebouwd worden. Het ouderlijk huis en het rietdekkers bedrijf kwamen er te staan.
Toch zou meneer Roosma ,wanneer hij nu zou moeten kiezen weer rietdekker geworden zijn.
Wisselend vak, vrijheid en je leert heel veel mensen kennen.
Je moest wel goed werk leveren want één fout en iedereen wist het.
In de oorlog moest meneer Roosma [20 jaar oud] dienst gaan doen in Frankfurt aan de Oder. Dit zag hij helemaal niet zitten en is ondergedoken van 21 april 1944 tot mei 1945. Eerst in Eernewoude bij de boer en later in Franeker bij de schipper die hun riet met de praam vervoerde naar Leeuwarden.
Onder het oog van de Duitsers is hij een paar keer meegevaren wat angstige tochten waren.
Een kameraad van hem zat bij de boer en deze hoefde niet in dienst . Wanneer je bij de boer werkte, had je vrijstelling in verband met de voedselvoorziening.
Deze vriend is later naar Canada verhuisd en daar hebben meneer en mevrouw Roosma hem 5x opgezocht.
In 1948 is hij getrouwd met Sippy de Vries van het Steenhouwersbedrijf in de Osingastraat. Sippy woonde vlakbij en het ging vanzelf. In de oorlog werkte Sippy bij het distributiekantoor. Wel zijn zij in de oorlog samen op dansles geweest maar toen kenden zij elkaar al veel langer.
Zij zijn gaan wonen in Vijfhuizen in het huis ouderlijk huis van meneer Roosma. Zijn ouders waren inmiddels verhuisd naar de Tzummerweg.
 In de zeventiger jaren verhuisden zij naar de Willem de Zwijgerlaan naar het ouderlijk huis van zijn vrouw.
Na het overlijden van zijn broer , verhuisden ze naar de Tzummerweg dus naar het bedrijf.
In de negentiger jaren naar de Folkert de Jongstraat en in 2000 naar Roordastate.
Zijn vrouw is helaas 4 jaar gleden overleden na een huwelijk van 60 jaar.
Samen hebben ze twee zonen en een dochter gekregen[om en om].
De jongste zoon is de zaak in gegaan en zit er nog in samen met een neef. Hij woont in Makkum. De andere zoon werkt bij de Provincie en de dochter in de verpleging.
Samen hebben ze 10 kleinkinderen gekregen.
De twee jongens moesten ook bijspringen in het bedrijf. De oudste heeft daarnaast HTS gedaan en de jongste LTS[metselaar]  maar bleek geknipt voor het vak rietdekken.
De opleiding rietdekken bestaat niet men moet dit in de praktijk leren. De Rietdekkers Vakfederatie geeft hiervoor wel diploma`s.
Het bedrijf bestaat dus nog steeds. Men heeft een loods op het Oostelijk industrie terrein en in Makkum. Men heeft nog genoeg werk. Er zijn wel veel Polen en Hongaren in dienst omdat de Nederlandse jongeren de papieren niet meer hebben.
Naast zijn werk heeft meneer Roosma nog 12 jaar in de Hervormde Kerkenraad gezeten. Deze bestond uit leden die of Vrijzinnig , of Rechtszinnig waren . Het was in die tijd moeilijk om door gesprekken al deze geloven bij elkaar te houden. Toch had hij het niet willen missen en heeft er vrienden aan over gehouden.
Wanneer je in het bestuur van de Kerkenraad zat, zat je automatisch ook in het bestuur van KLaarkamp, Het Wester- en het Vrouwengasthuis.
Het bestuur benoemde bijvoorbeeld de directeur van Klaarkamp. Buiten dat het gebouw na 30 jaar niet meer voldeed aan alle eisen  en werd afgebroken , zijn er ook heel veel problemen geweest met directie en personeel.
Hij heeft ook nog de verbouwing mee gemaakt van het Vrouwengasthuis. Van 3 huisjes werd één huisje gemaakt. Men stookte toen nog op turf en gas. Iedere huisje had twee meters in huis: koken moest men zelf betalen en de verwarming niet. In deze tijd waren veel mensen afhankelijk van de kerk.
De meeste bewoners zijn later naar Klaarkamp gegaan. Er  wonen  nu in  het Vrouwengasthuis   diverse soorten mensen. Als het goed is, tot de dag van vandaag alleen maar “vrouwen “. Kijk maar naar de fietsen die er staan!!!!!!!
Nadat meneer Roosma , zoals eerder verteld, op 63 jarige leeftijd stopte met werken heeft hij samen met zijn vrouw veel gereisd. 5x naar Canada maar daarnaast hebben zij samen ook veel agrarische studie reizen gemaakt.
In Roordastate heeft hij  goed contact met de andere bewoners. De kinderen wonen dicht bij [Makkum, Stiens en Dronrijp]. Zijn dochter uit Dronrijp komt zo wie zo iedere week langs om te kijken of zij nog wat voor haar vader kan doen.
Gelukkig Kan hij zich zelf nog steeds goed verzorgen. Doet zelf boodschappen en kookt ieder dag voor zich zelf.
Het is ongelofelijk maar hij heeft weer verlenging van zijn rijbewijs gekregen en als hij heel eerlijk is dan voelt hij zich veiliger in de auto dan op de fiets.
Veel hobby`s heeft hij niet. Eigenlijk alleen biljarten en puzzelen. Heeft ook geen computer en heeft daar toch wel een beetje spijt van .Maar wat moet je nu nog als je 90 jaar oud bent.
Kijkt `s avonds vooral voetballen op de  televisie , gaat om 22.30 uur naar bed en staat om 6.30 uur weer fris en fruitig op.
Het leuke van deze middag was, dat wij het tussendoor over heel veel andere dingen hebben gehad . Meneer Roosma en ik hadden een klik met elkaar en moesten af en toe echt bij de les blijven.
Zelf kijk ik terug op een dierbare middag, met diep respect voor meneer Roosma .

 

Tineke Verstraaten- Beelen.